หลายท่านคงคุ้นหูกับคำว่า Mood(มู้ด) และ Tone(โทน) กันมาบ้าง แม้ทั้งสองคำจะมีความคล้ายคลึงกันและมักใช้ร่วมกันในงานออกแบบอยู่เสมอ หากแต่มีอะไรบ้าง? และแตกต่างกันอย่างไร? สำหรับความหมายของ Mood and Tone ที่วิธีใช้นั้นแตกต่างกันอย่างมีนัยยะสำคัญ ทำให้ในวันนี้ Sixtygram จึงจะขออาสามาให้คำอธิบายเชิงหลักการในเรื่องนี้กัน

Mood and Tone คือ

ทั้ง Mood และ Tone ต่างถูกใช้เพื่อสร้างแก่นแท้ของความคิดในชิ้นงาน(Main Idea) กล่าวคือ Mood จะบรรยายถึงบรรยากาศและอารมณ์ของชิ้นงาน เช่น มีความสวยสง่าและเยือกเย็น ส่วน Tone ใช้เพื่อแสดงความเห็นส่วนตัวของผู้สร้างสรรค์ผลงาน เช่น วิธีการและลีลาในการเล่าเรื่อง สีสันของภาพ และน้ำเสียงของผู้เขียน เป็นต้น

ความแตกต่างของ Mood vs Tone

Mood ใช้เพื่อสร้างความรู้สึกและบรรยากาศให้กับผู้อ่าน โดยไม่จำเป็นต้องมีการแสดงความเห็นส่วนตัว
Tone ใช้เพื่อสร้างแนวคิด และถือเป็นส่วนเสริมเพื่อให้เข้าใจความคิดเห็นจากผู้สร้าง

ความสำคัญของ Mood and Tone

Mood จะคอยทำหน้าที่สื่ออารมณ์หลักและภาพบรรยากาศตลอดการรับชมชิ้นงาน ตั้งแต่อารมณ์ในแง่บวก สนุกสนาน มีชีวิตชีวา ไปจนถึงความโกรธเกรี้ยวและความเศร้าของชิ้นงาน ทั้งนี้ Mood ยังคอยเป็นคู่มือหรือคำแนะนำที่เปรียบเสมือนแผนนำทางที่ถูกต้องในการรับชมผลงานนั้นๆ อีกด้วย

ตัวอย่าง Mood ในคำอธิบายของชิ้นงาน

Chic – เท่ตามสมัยนิยม	Vivid – โชติช่วง
Gorgeous – สวยเกินบรรยาย	Bold – โดดเด่นห้าวหาญ
Elegant – สวยสง่า	Calm – สงบนิ่ง
Fresh – สดใหม่และสดชื่น	Charming – มีเสน่ห์น่าหลงไหล
Dynamic – มีพลังและฉับไว	Gentle – อ่อนโยนนุ่มนวล
Angry – โกรธ	Graceful – สวยสง่า
Modern – ทันสมัย	Sadness – เศร้าสร้อย
Stylish – มีสไตล์(มีของ)	Bright – เฉลียวฉลาด
Feminine – เฟมินิสต์	Youthful – เหมือนเป็นวัยรุ่น
Masculine – สมเป็นชายชาตรี	Wild – ป่าเถื่อน ดูดิบเถื่อน

หากแต่ Tone(โทน) ในเชิงงานเขียนหรือวรรณกรรมนั้นสื่อถึงน้ำเสียงที่ผู้เขียนในต่อชิ้นงานของตน ซึ่ง Tone สามารถสะท้อนถึงความคิดเห็นและความรู้สึกของตัวละครในวรรณกรรมนั้น ๆ ได้ โดยถ่ายทอดผ่านการเลือกคำที่ใช้ เครื่องหมายวรรคตอน โครงสร้างและลำดับขั้นของการเล่าเรื่องราว

ตัวอย่าง Tone ในงานเขียน

Formal – เป็นทางการ	Assertive – แน่วแน่ อาจหาญ
Informal – ไม่เป็นทางการ	Humorous – ชวนหัวเราะ
Professional – มืออาชีพเขียน	Sympathetic – ตื่นเต้น
Friendly – เป็นมิตร	Confident – มั่นใจ
Persuasive – โน้มนาวจิตใจ	Urgent – ร้อนใจ เร่งด่วน

TONE ในงานออกแบบ

Tone ในแง่ของผลงานออกแบบถูกใช้ในแง่เฉดสี เช่น ความสว่างหรือความมืด ความเข้มหรือความอ่อนของสีที่ถูก ตลอดไปจนถึงความลึกและตื้นของแต่ละชิ้นงาน Tone สีถูกใช้ให้ปรากฎในชิ้นงานเพื่อสร้างทั้งอารมณ์ร่วมและสื่อความหมายให้แก่ผู้พบเห็น เช่นที่เราได้เห็นตามสื่อภาพยนต์มากมาย

ตัวอย่าง Tone สีในงานออกแบบ

Pastel Tone (โทนสีพาสเทล): สีอ่อนๆ และบางๆ เพื่อเสริมให้บรรยากาศน่ารักและนุ่มนวล
Bold Tone (โทนสีอุ่น): สีเข้ม คมชัด ให้อารมณ์ของความแข็งแรงและมั่นคง
Neutral Tone (โทนสีเบส): ให้ความรู้สึกอ่อนโยนและสงบมีสมาธิ
Vibrant Tone (โทนสีสดใส): สีสดใสและสดชื่นให้ความรู้สึกมีชีวิตชีวาและมีพลัง
Monochrome Tone (โทนสีเทา): ใช้เฉพาะสีเทาหรือสีขาวดำ สื่ออารมณ์ที่ทันสมัย
Earthy Tone (โทนสีธรรมชาติ):
Metallic Tone (โทนสีโลหะ): สีที่เหมือนโลหะ มีความเป็นเงา ให้ภาพลักษณ์ที่หรูหราและทันสมัย
Romantic Tone (โทนสีโรแมนติก): ใช้โทนสีอ่อนๆและนุ่มนวลให้ความรู้สึกแสนหวานและโรแมนติก
Minimalist Tone (โทนสีมินิมอล): ใช้สีเบจและสีดำ ให้ความรู้สึกง่าย ๆ และดูสบายตา
Futuristic Tone (โทนสีอนาคต): ใช้โทนสีที่ทันสมัยและสวยงาม สะท้อนให้รู้สึกถึงพลังแห่งความสำเร็จ

Pastel Tone #ffd1dc	Bold Tone #ff0000	Neutral Tone #f5f5dc	Vibrant Tone #00ff00	Monochrome Tone #808080
Earthy Tone #8b4513	Metallic Tone #c0c0c0	Romantic Tone #ffc0cb	Minimalist Tone #ffffff	Futuristic Tone #6b52ae

สรุป

โดยทั่วไป ในการสร้างสรรค์ชิ้นงานมักจะมีการใช้ Mood เพื่อสร้างบรรยากาศและอารมณ์ให้กับผู้อ่าน ร่วมกับการใช้ Tone เพื่อแสดงความเห็นส่วนตัวเพื่อปฎิสัมพันธ์กับเนื้อหาที่ถูกนำเสนอไปในชิ้นงานนั้นๆ เสมอ ซึ่งทั้ง Mood and Tone นี้มีบทบาทสำคัญในการสื่อสารความคิดและเสนอเรื่องราวให้กับผู้พบเห็นได้อย่างชัดเจนและเข้าใจในแง่ทุกแง่มุมทั้งบรรยากาศและเหตุผลของผู้สร้างสรรค์ผลงาน